Garipler gülmüyor fani Dünya`da
Ocağı sönenler naçar kalanlar
Çileden kahırdan yanan yanana
Bir lokma sevgiye muhtaç garipler
Yatağa uzanır maziye bakar
Gözünün yaşları sel gibi akar
Bir of yedi dağı önüne katar
Bir olmaza yanar gider garipler
Yazılar kadere dönüştüğünde
Nedamet yükselir gönüllerinde
Baharı görmezler hazan içinde
Teselliye muhtaç olur garipler
Gurbet ellerine mekan tutalı
Umutlar tükendi benizler soldu
Kar yağdı saçlara temmuz ayında
Sıla hasretiyle yanar garipler
Merhamet kalmamış gurbet elinde
Gözleri dolsada sazı elinde
Mutluluk bilmezler hüzün içinde
Bir gülüşe muhtaç olur garipler
Yiğidi ölüdürüp kara giyerler
Koçyiğidi bir mezara gömerler
Musallada gıyabında döverler
Bir duaya muhtaç olur garipler
Afer Halil Çengel
10/03/2017 Köln
Kayıt Tarihi : 11.3.2017 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!