Bozkurt Yemini Şiiri - Şuayip Albayrak

Bir gece...
Gökyüzünde hiçbir şey yok.
Simsiyah bir çarşaf gibi örtmüş,
Karartmış her yanı zifiri bir karanlık...

Daha önce sanki her yer cıvıl cıvıldı.
Neşe doluydu kâinat.
Kuşların ötüşü,
Kuzuların melemesi ne kadar değişikti! ..
Dallarını göğe uzatmış
Akçakavağın altından,
Yanık kaval sesi yayılırdı ovaya.
İnsanlar sevgiyle bakarlardı,
Sevgiyle gülerlerdi yekdiğerine.

Bir gece...
Gökyüzünde hiçbir şey yok.
Simsiyah bir çarşaf gibi örtmüş,
Karartmış her yanı zifiri bir karanlık...

O da severek gelmişti buraya.
Hiçkimseye kini yoktu.
Herkesi, kendisi gibi bilirdi.
Mutluluk; insanları sevmek demekti.
Mutluluk; sevmeyi bilmekti onca.
Mutluluk; vatan için çalışmaktı...

Ama,
Bir gece,
İşte herşey, o 'bir gece' de olmuştu.
Kinin, sevgiyle çarpışmasını,
Kardeşin, kardeşe düşman olmasını
O zaman görmüştü.
İnsanlar koşuyordu,
İnsanlar vuruyordu amansızca! ..
Kanlar... Kanlar... Kanlar...

Bir gece...
Gökyüzünde hiçbir şey yok.
Simsiyah bir çarşaf gibi örtmüş,
Karartmış her yanı zifiri bir karanlık...
Bir odadaydı.
Biri konuşuyordu;
'Kan' diyordu...
'İhtilâl' diyordu...
'Faşist! Irkçı!
Burjuva! Proloterya! ' diyordu.
Anlayamadığı birşeyler söylüyordu...
Sonra,
Aniden sessizlik çöktü.
Susmuştu herkes!

Bir gece...
Yine öyle bir gece;
Baskınlar...
Pusular...
İhânetler...
Ve
Kanlar...
O hâlâ anlamsızca bakıyordu.
Anlayamıyordu çevresindekileri.
Sanki zaman durmuştu...

Sonra
Bir gece...
Mehtâbın parıldadığı,
Gökyüzünde yıldızların oynaştığı,
Huzur dolu bir gecede
O'na rastladı.
Sevgi doluydu O,
İnsanlık doluydu...
'Vatan' diyordu...
'Millet' diyordu...
'Türklük' diyordu...

Bir gece...
Huzur dolu bir gece;
Yurt içinde amansızca oynanan
Kalleşçe oyunları,
Kalleşçe dönen dolapları
Öğrendi.
Ve yine,
Zifirî karanlık bir gecede;
'Yurt' için,
'Millet' için,
'Mukaddes duygular' için
Kurban seçildi!
Satılmış ellerin attığı
Moskof mermileriyle
Şehit edildi...

Gözleri huzur doluydu.
Akçakavağın altındaki çobanı,
Mutlulukları, sevgileri görüyordu...
Mehtâplı bir gecede ettiği,
'BOZKURT YEMİNİ'ni aksettiriyordu gözleri.
O gece,
Vücûdunun her zerresiyle haykırıyordu sanki;
'GÖK GİRSİN, KIZIL ÇIKSIN
EY TANRI'M SEN TANIKSIN! '

Şimdi artık cennette,
Ruhu şâdolsun! ..