Bozkurt ve bayrak Şiiri - Ümit Yılmaz1

Bir gün gördü rüyasında Ay Atam,
Altaylarda büyük bir ışık doğdu.
Parıldayan bu tatlı ışık,
Sonraları, gönüllerde yol oldu.

Gittikçe büyüdü, bu parlak ışık,
Sonra ortasında bir BOZKURT doğdu,
Sardı etrafını, bir güzel mavi,
Bozkurtlu Gök Bayrak, böylece doğdu.

Yıllar yılı, dalgalandı semada,
Asırlarca Türk’e, yüz akı oldu.
Böylelikle, geçip gitti bir zaman,
Sonradan çevresi, kırmızı oldu.

Daim insanlığı düşünen Rabbim,
Son dinimdir diye, İslâm’ı verdi.
Kabullendi Türklük, bu yüce dini,
Bozkurt’ un yerini, Ay-Yıldız aldı.

Bozkurt’ um tarihten yüce emanet,
Ay-Yıldız semada, manevi kuvvet,
Uğrunda içerim, bin kez şahadet,
Sen olmazsan elde, daha ne kaldı.

Gök Bayrak da, Ay-Yıldız da kutsaldır,
Hiçbirini, kaldırıp da atamam.
Birkaç kansız, satılmışın sözüyle,
Birini alıp da, ötekine çatamam.
12.12.1974
Pamukpınar