Bozkurt Destanı Şiiri - Yusuf Tuna

Türklerin ataları Orta Asya'da yaşardı,
Ata biner,kılıç kuşanır ovada koşardı.

Yiğitler bayrağı Türk yurduna astı,
Lin ülkesinin Çerileri obayı bastı.

Elinde kılıç ile düşman gelip aramıza daldı,
Sadece bir küçük oğlan çocuğu sağ kaldı.

Yakıp yıkarak tüm otağları göçürdüler,
Bütün Türk obasını kılıçtan geçirdiler.

Yaralanan tüm Türklere işkence ettiler,
Ölsün diyerek çocuğu bırakarak gittiler.

Dağdan gelen bir Bozkurt çocuğu getirdi,
Onu alıp başı karlı Altay Dağına götürdü.

Bir çocuğun sağ kaldığını öğrenen hükümdar,
Onu öldürün dedi,öldürmezsek bize kin tutar.

Altay'a gelip onların bakmadığı yer kalmadı,
Çeriler onu her yerde aradı ama bulamadı.

Bozkurt çocuğun yarasını yalayıp yasladı,
Mağarada onu emzirip süt vererek besledi.

Kaç yıl orda çocuk kurtlarla beraber kaldı,
Mağarada büyüdü bir kurt gibi güçlü oldu.

Buradan çıkarak Türkün makus talihini yendi,
Büyüdüğü zaman ise bir Türk kızıyla evlendi.

Ötüken'e otağ kurup orada mutluluk buldu,
Karısı çocuk doğurdu,on tane çocuğu oldu.

Her birisi evlenip gökçe güzel kız aldılar,
On çocuk büyüdü evlenip hep çoğaldılar.

Türk erleri çoğaldı ele baş eğmediler,
Aradan yıllar geçti obaya sığmadılar.

Atlarına binip düşman içine daldılar,
Lin'e saldırıp Türklerin öcünü aldılar.

Altay'dan atlarla çıkıp fırtına misali koptular,
Kurt başlı bayrak dikip Türk yurdu yaptılar.

Oraya otağlarını dikip obada aş yediler,
Yeni devlet kurup adına Göktürk dediler.

Türkler birleşerek esaret zincirini kırdılar,
Türk'ün bayrağını gökte dalgalandırdılar.