Bozkırlarda Çocukluğum

Afacan gibiydim çocukluğumda
Ne hayâller kurduğumu unutmam
Çimerken derede, oynarken kumda
Kocannemi yorduğumu unutmam
***
Bibim seher vakti yayık yayardı
Kahvaltıma tereyağı koyardı
Türkü çığırırdım herkes duyardı
Havalara girdiğimi unutmam
***
Babam öğretmişti şol kavm-i Lût’u
Öğretmişti Firavun’u, Nemrut’u
Elimle alçıdan yaptığım putu
Taşa çalıp kırdığımı unutmam
***
Hamza’nın gölünde manda güderdim
Başak toplar bakkala borç öderdim
Gece harman beklemeye giderdim
Gündüz döven sürdüğümü unutmam
***
Dedem çok sorardı beş kere beşi
Gülerken parlardı protez dişi
Bir gün yolda rastladığım keşişi
Makaraya sardığımı unutmam
***
Kışın odamızda cenk okunurdu
Mabeyin kısmında çul dokunurdu
Bir akşam üzeri iki aç kurdu
Pencereden gördüğümü unutmam
***
Hoşlanırdım kağnı, kamyon sesinden
Nem kapardım Şar dağının sisinden
Tezek yapmak için mal gübresinden
Samanla harç kardığımı unutmam
***
Takılırdım kim çıkarsa önüme
Bakmaz idim kavruk esmer tenime
Stefo isimli öğretmenime
Kimliğini sorduğumu unutmam
***
Çok eşekten düştüm, çok attan düştüm
Uykum arasında hayattan düştüm
Güreş tuttum, yenilince dövüştüm
Hoş ortamı gerdiğimi unutmam
***
Mısır patlatırdım tandır sacında
Sallanırdım süyüklerin ucunda
Sapan taşı ile dut ağacında
Nice bülbül vurduğumu unutmam
***
İşte böyle geçti çocukluk çağım
Tatlıydı doğrusu evim ocağım
İlim aşiretim köyüm bucağım
Size gönül verdiğimi unutmam

Ahmet Süreyya Durna

Şafak Taarruzu (Şiirler)