Bozkırın Çocuguyum Şiiri - Adem Durmazer

Köyden on kilometre uzakta
Harman zamani
Hemde ekin daginda.
Aksama kadar orak sallayan
Ebemin nasirli ter kokan ellerinde
Bir yaban armudunun dibinde dogmusum.
Ben bilmem hastane odalarini
Beyaz gömlekli hemsireleri doktorlari güzelim.

Kurak çatlak çatlak
Bomboz topraklarda
Belemisler beni yamalikli çaputlara.
Iki agaç arasina kurulan
Asma salincaklarda uyumus,
O boz topraklarda tepinmisim.
Ben bilmem sicacik kundaklari
Süslü besikleri yürüteçleri güzelim.

Buram buram tüten bulgur pilavini
Tahta kasiklarla yemisim.
Kükürt ekmeginden dürüm yapip,
Pekmez tasina banmisim.
Testiyi tepeme dikip,
Kana kana yayik ayrani içmisim.
Ne mama görmüs bu dudaklarim
Ne biberon ne tost ne hamburger güzelim.

Kümpül sökmüsüm su basarlarda,
Kara sabanin açtigi çiziden.
Üzüm tasimisim köfünlerle,
Yamaçlardaki baglardan.
Imeceye katilip çift ekmisim.
Ekin biçmisim.
Dügen sürmüsüm harmanlarda.
Kesik siram gelmis,
Hayvan gütmüsüm daglarda.
Ne balolara katilmisim ne partilere
Ne de görkemli açilislara davetlere güzelim.

Kuruyan agaçlari kesmisim,
Keskin disli kolasarla.
Tonlarca odun eylemisim,
Iki agizli baltalarla.
Yorulunca sicacik gölle yemisim,
Asirlik ardiç diplerinde.
Bögrülce yemegiyle,
Salgali as süslemis azigimi.
Ben hiç isinmadim,
Kömürle dogal gazla.
Görmedim kombiyi sohbeni güzelim.

Esek sirtinda yaylaya giderken,
Neset Ertas dinlemisim.
Asik Veysel,Riza Konyali,
Bedia Akartürk dinlemisim.
Omuzuma astigim,
Radyonun kisa dalgasindan.
Dügünler kurmusuz obanin orta yerine.
Zeybek oynamisim yün pantolonumla.
Sille,sari yildiz oynamisim kasiklarimla.
Bozlak söylemisim,hoyrat söylemisim,
Içimden geldigi gibi sikilmadan.
Birilerine begendirmeye çalismadan.
Benim uymaz ayaklarim,
Salsa,rumba,valsa.
Çaçaya brek dansa.
Benim dönmez dilim,
Repe,popa,caza.
Suyu havasi serttir bizim oralarin.
Yasadiklarimdandir
Sertligim mertligim huyum.
Ben bozkirin çocuguyum.
GÜZELIM.
Adem Durmazer