Bozkırda tek başına Şiiri - Yılmaz Canalan

şu çayhanelerde otursan
kaç gün kaç yıl oturabilirsin
bakarsın iler tutar yanı yok
gider parkları gezersin.

tanıma gelmez suretleri
yaşamaktan bihaber insanların
çarşaflar içerisindeki kadınları
bir şeylere benzetemezsin.

gözlerin maviyi arar
yüreğin nikotin ister gibi,
ciğerlerinle baksan da gökyüzüne
göğü denize benzetemezsin.

inanamayacağın kadar yürü
şaşıracağın kadar koş
çılgınca ağla duraklarda
kendini kimseye dinletemezsin.

son evi de ardında bıraktığında
parmaklarınla tırmıkla toprakları
bak, ağla umarsız kentin ufkuna
çıkmıyor diye denize kederli sokakları.