Bozkırda denizi düşlerken
Çakıl taşı ol dedin bana
Umutlarımızı biriktirelim
Azar azar unutulmuş koylarda
Merhaba deyip öptüm
Siyahın dalgalandığı gözlerinden
Kimsenin olmadığı tenhalarda
Topladık umutlarımızı
Uzun bir ayrılıktan sonra
Bir bulut geldi yağmur kanatlarında
Alıp götürdü
Uzun yol yorgunu hicranları
Ve derip geri getirdi
Senli mutluluk çiçeklerini
Kamaştı hasretin urbalarını
Üzerinden döken bedenlerimiz
Kurulandık mutluluk güneşinin şavkıyla.
Kayıt Tarihi : 11.7.2006 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!