Bozkır topraktan ve hasret saklayan taşlardan.
Köyümüz, obamız Torosların eteğinde...
Harmanda, nice ananın gözünde yaşlardan.
Dert, kahır, çile kalıyor gönül eleğinde...
Kara lastikle, pınar başlarında hep şendik...
Bahar, söğütler altında bir başka kokardı.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta