uçsuz bucaksız bozkır oluyor susuşlarım
saklanacak bir yer arıyor adın
sensizliğin sesi cehennem sıcağı oluyor
tüm kelimeler bir yere sıığınmış
yalnız adın kalıyor,bozkırın tam ortasında.
uzaklardan bir yerden gözlerin beliriyor
heycanlı bir bekleyiş sarıyor benliğimi
yakıp kavuran kelimelerin sert rüzgarlarında
gelip geçiyor gözlerin
susuzluktan çatlamış dimağıma yine düşmü! yor! damlaların
yine uzun bir bekleyiş dönemi...
gün yavaş yavaş geceye dönüyor
susuşlarım üşütmeye başlıyor nefesimi
herbiri bir yere sinmiş kelimeler üşüşüyor
gözüm uzaklardaki adına takılıyor...
ayın şavkı vuruyor manasına
vakit ilerliyor uyku düşüyor gözlerime...
gecenin bir yarısı adınla çınlıyor bozkır
tüm susuşlarım adını çğğlık çığlığa bağırıyor
susuşlarım yerini suskunluğa bırakıyor
yalnızlığım kayboluyor
adınla beraber benliğim çınlıyor.
Kayıt Tarihi : 29.10.2008 09:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!