BOZKIR DüŞLERİ Şiiri - Yorumlar

Sevdalar yaşayan düşlerdir..Nefes alırlar, geceye karışırlar, melodileri farklıdır. Hatta eşsizdir. Çünkü her sevdanın melodisi kendine özeldir.
Ne güzeldir yüreği böyle açabilmek ve o sımsıcak duyguyla sarmaş dolaş olabilmek..Böyle içten seslenmek ne güzeldir...
Bozkır düşleri hayat verir..Yeter ki onları yürek gözümüzle görebilelim...Sevgimle canım..

Bir mahkeme kurulmuş ruhumda!

Ben...
Dizleri üzerine yığılıp kalmış bir suçlu!
Sen...
Yokluğuna mahkum edilmiş gözlerimde ağlayan sevgili!

Düşmüşken yine hayalin gözlerime,
Bak nasıl da dizlerinin dibinde ağlıyor çaresizliğim!

Sarılıyorum hayaline,
Öpüyorum buza kardeş o dudaklarını...
Ben öptükçe söneceği yerde,
Bir volkan patlıyor o an dudaklarımda...
Gözyaşlarım süzülüyor yanağımdan aşağıya,
Süzülüp düşüyor avuçlarıma...

Yokluğuna alışmak çok zor Sevgili!
Hala yasını tutuyorum olmayan yarınlarımızın...

Düşlerim kan kusuyor yüreğime!
Ölümde ne ki?
Yokluğun ölümden de beter,
Bu gidişine alışamadım Sevgili...

Sensiz geçen her gün daha da özlüyorum seni...

Oysa ben;
Bu senin gözlerinden düşmek pahasına olsa da,
Yanaklarından süzülen
O tek damla mutluluk gözyaşın olmak için
Neler neler vermezdim…

Ama gittin!
Yanında benliğimi de alıp,
Yüreğimi yarım bırakıp gittin!

N'olursun!
Bakma gözlerime öyle!
Göremezsin artık bu gözlerde, mutluluğun izini...

Dokunmadığından beri o ellerin,
Saçlarımda süzülür oldu yokluğun...

Hasretin delip geçerken ruhumu,
Hiçliğim yer tutmuş olmalı yüreğimde...

Hayat küsmüş,
Her an seninle basıp geçiyor üstümden...
İçimdeki sana geliş yollarıma, hep ölüm uzanıyor!

Ve ben...
Yavaş yavaş düşüyorum, gidişini astığın o uçuruma...

Gözlerime yer etmiş hüzün!
Batıra çıkara yaşatıyor bu koca yalnızlığı...

Durma öyle uzakta!
Ötelerden estirip durma böyle, ayrılık rüzgarlarını!

En keskin susuşlarınla öldürdün!
Daha fazla yakma n'olursun!
Bu sonbahar düşkünü hayatımı!

Neden benim hep, sana dair bir yanım eksik!

Yine seni yazdım Sevgili...
Ne kâğıt kullandım,
Ne de kalem!

Kağıda kaleme ne gerek var?
Ben seni yüreğime yazdım Sevgili?

Ben seni...
Her yerde yaşıyorum.
Gittiğim her yere seni de taşıyorum!
Sen benimle birlikte yaşıyorsun!

Ey Sevgili!
Sen ne zaman ölürsün biliyor musun?
Sen bende ancak ben ölürsem ölürsün!
Sen ölmüşsen, ben zaten ölmüşümdür!

Bazen kısacık bir an,
'ya sen olmasaydın' diye düşünüyorum...
İşte o an inan kendimi çok şanslı hissediyorum,
Çünkü sen varsın!
Çünkü sen hep yanımdasın!

Ey yüreğimin nazlı sızısı!
Biliyor musun?
Çölde bulabildiğim bir avuç su olsan,
Yeminle bitmeyesin diye içmem,
Sonsuza dek avuçlarımda saklarım seni...

Ama Sen!
Her nerede olursan ol, benimle kal!
Çünkü ben!
Bu kalp attığı sürece seninle olacağım!


Sevgili Naime Can...

Biliyor musun, düş görmekte üstüme tanımam... Benim 'BOZKIR DÜŞLERİ'm çoktan çöle döndü... Güneşin oğlu çoktan güneşine kavuştu... Kavuşmaya dair düşleri kaldı bana da...

Ama senin kaleminin gölgesini çok seviyorum... Gülün gölgesi düşmesin o yüreğine...


Her daim sevgim ve fiddareyn saadetler duamla...

Şiirde giriş - gelişme ve sonuç bölümleri çok güzel ayrılmış ve hepsi dokusuna uygun işlenmiş... Bu güzel şiiri her okuduğumda sayfalarca yorum yazabilirim... İçeriği bana çok yakın geldi Sevgili Öğretmenim.... Yüreğine, kalemine sağlık... Sevgilerimle....
...............


'Bazen sondan başlamak gerekir yoruma.... Bu şiir de öyle...
'Yaktım
Sensiz tüm şiirleri, öyküleri
Avuçlarımda
Bir avuç sımsıcak kül ile geldim...'

Dünya literatürüne Simurg diye giren Türk kültüründe Zümrüd-ü Anka diye bilinen kuşu hatırlatıyor şiirin sonu... Küllerinden yeniden doğmak bu işte....

'Ne yaşandıysa yaşandı... ya da yaşanamadı!... Onlar için yazdığım bütün şiirlerimi yaktım... Düne bakmak onlarla muhakeme yapmak istemiyorum.... Bir çizgi çekelim onlara... yok sayalım onları... Geçmişle bağı olmayan bir yaşama başlayalım ikimiz...

Sana vermek isteyip de veremediklerim benim yaşamımdaki zorluklardan ötürü... Ama bu seni unuttuğumu göstermez... İkili bir yaşamım var benim... Bedenim ve aklım 'birileri' için.... Ruhum ve duygularım yalnız 'senin' için var.... Ama ben sana o zaman veremediklerimden daha büyüğünü / değerlisini vermek için geldim şimdi.... Geçmişi silmiş bir gelecek!... Yalnız ikimiz için!....'

Şiirinizi yazarken bunları düşündüğünüz geçti içimden şiiri okurken Naime Öğretmenim.... Öyle içten, tüm sıcaklığıyla varlığını koruyan, öyle muhteşem bir sevgi anlatılıyor ki!.... Hayran olmamak mümkün değil...

Yüreğiniz var olsun.... Can-ı gönülden kutluyorum Bu MUHTEŞEM şiirinizi ve sizi.... En içten sevgilerimle..... '

Tekrar geldim şiire...
'Düşlerin en güzeli nedir? ' diye sorsalar, hiç değişmez yanıtım. 'Yarin gözlerinde kaybolmak.' derdim. İster bozkır olsun ortalık, isterse gül bahçesi... Anı güzel yapan, yarin nefesi.

Yüreğine, kalemine sağlık Naime Özeren Hanım. Her okuyuşta farklı bir duygu hissediyor insan. Kutlarım güzel şiirini. Selam ve sevgilerimle.

Değerli Öğretmenim;

Aşınmış türküler bozkırların, acıların, ayrılıkların, yalnızlıkların, aşkların yankısıdır.

Alfabesi bilinmeyen dillerden derlenmiş güftelerin bestesidir şiire düşen.

Gönül kendine benzeyen gönle akar. Hangi mekanda yaşanırsa yaşansın.

En büyük depremlerin habercisi sessizliktir.

Bu sesten gurur duydum. Muhteşemdi şiir. Saygılarımla.

Bu kadar sevgi coşku ile gelmeler karşılanmalı,karşılığı olmalı diye düşünmeden edemedim.Ne varsa ulaşabildiği nihayetinde kül olsa da hiçliğin,derip gelmiş sevgileri...ÇOK ANLAMLI VE DERİNDEN TİTRETEN BİR ŞİİR.TEBRİK EDİYORUM NAİME HANIMCIĞIM++ANT.

Yeniden bu güzel şiiri okumanın mutluluğundayım...

Şiirin güzelliğinde gözlerimi kapayıp Ankara'ya doğru bir yolculuk yaptım. Giyip en güzel takımlarımı çıktım Anıtkabirin basamaklarından, vardım Atanın huzuruna ve dedim ki sana bir demek güllerle gelmek isterdim, ancak gelemedim ... Yüreğimizden dökülen şiirlerle geldim... And olsun ki demet demet güllerle de geleceğim...

Naime Hanım kardeşim benim kalemine sağlık, yüreğine sağlık...
Sonsuz kutluyorum...
Saygılarımla...

Çalınmaktan aşınmış türküler gibiyim

yeniden okumak çok keyif verdi. tebrikler.

Alfabesi bilinmeyen dillerden
Sana şiirler derlerim....

aşkın kalıplaşmış belli alfabesi yok, onun her dile uygun bir alfabesi var ...çok güzeldi Naime öğretmenim yüreğinize emeğinize sağlık

Şiir okumaya ve almaya geldim..

Kutlarım bir kez daha Öğretmenim..

'Girişte hemen.. Sevdanın tanımıyla başlamış gibi şiir..
'Bir düştür sevda.. Yeri, mekanı, zamanı belirsiz..'
Ama öyle yaşanır ki.. Mevsim hiç değişmez.. Aynı dönence kaplar içimizi, yanımızı, yöremizi.. Kutuplarda olsa, ekvatorda ya da ne fark eder.. Aşkın mevsimi hep ilkbahar değil midir..

Devamı, dünden bugüne kısa metrajlı film gibi..
Çekilenler,acılar, hayatla verilen mücadeleler.. Öykülere dökülen, şiirlere konu olan bir hayat..
Ve sonra milad gibi bir sevda.. Yelkenleri dolduran 'meltem', sarılmayı bekleyen yaralar..
Bundan öncesi bir avuç kül.. Sevdadan sonrası 'bozkırda açan bir demet gül..'

Aşkı kutsayan güzel bir şiir... Etkili bir anlatım..
Kutlarım içtenlikle Öğretmenim..'