Bozkır Destanı Şiiri - İbrahim Bayraktar

Dumanlı dağları kaykılmış arkaya,
Cascavlak tepeler kanayan yara,
Gelecek bugünden kara mı, kara,
Bir fidan da sen dik ormanlık görünsün,
Bir dalını kesenin boyu devrülsün.

Hiç ölmeyecek gibi ağaç dikelim,
Gözümüz gibi koruyup, gözetelim,
El birliği ile bakıp, büyütelim,
Bir fidan da sen dik ormanlık görünsün,
Fesatlık düşünenin boyu devrülsün.

Kalfat, Sakalin, Saçak; olmazsa Orta,
Alalım elimize keskin bir balta,
Kökünü kurutalım yararsa halta,
Yine eskisi gibi bozkır görünsün,
Bir fiske vuranın boyu devrülsün.

Hoşlambardan, Bozkuş’a yeşile bürünsün,
Dere, tepe, dağ, bayır orman görünsün,
Çekemeyenler sürüm sürüm, sürünsün.
Zarar verenin boyu bosu devrülsün.

Dumanlı hepimizin; ne sana, ne bana,
Bu sözlerimi atma sakın yabana,
Selam söyle dağda gezen babana,
Tepeler yeşillensin orman görünsün,
Koruyup gözetenin yüzü hep gülsün.

16.12.2005/Ankara