aç ve çıplak bozkır çocuklarıydık
oynarken bilyeyi cami önünde
ya da küllüklerde bocciyi
ellerimiz kerme bağlardı
ve suratımız yanardı erciyas gibi
pencere önlerinde oturup
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta