Bozkırın ortasında yürürken ayaklarım
Fikrim aluç ağacı gölgesinde uykuda
Yalnızlar sofrasında yudumlarken geceyi
Gönlüm ela gözlümle firarlarda kuytuda
Hey gidi kıraç toprak yüzün çatlakla dolu
Bin yıllardan süzülen izleri kaşıyorsun
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta