Bozkaya Dağları Şiiri - Ramadan Çalışkan

Arar güzlerim seni, çiçek açan kırlarda Yağmurların altında, ıslandık sonbaharda Görmeyen ne bilir’ki, o sevgi yamaçlarda Seninle dolaşırdık ilk baharda kırlarda Maziyi hatırlarım Bozkaya dağlarında... Hep seni anıyorum köyümün yollarında.. Sen buradan gideli, yıkıldı tüm hayaller Tabiyat bile küstü, sarardı soldu güller Derdinden ağlıyorlar ötmez oldu bülbüller Hani nerde kaldılar yaşanan güzel günler Maziyi hatırlarım Bozkaya dağlarında... Hep seni anıyorum köyümün yollarında.. -Gül dalında bülbül olsam -Gelip pencerene konsam Gelen geçen her canlıdan Sevdiğime haber salsam Maziyi hatırlarım bozkaya dağlarında.. Hep seni anıyorum köyümün yollarında.. Duyar mısın feryadımı, sensiz yanan sol yanımı Ne hayallerimiz vardı, sen gidince yarım kaldı senden uzak sana tutsak arıyorum köşe bucak Ya benide al yanına -Yada at bir karanlığa -Sensiz yaşamaktansa Çıkarım ölüm duasına. Maziyi hatırlarım bozkaya dağlarında.. Hep seni anıyorum köyümün yollarında..