Bozgüney Şiiri - Mehmet Şengül

Temaşa eyledim dört bir yanını
Çeşmelerin durmaz akar Bozgüney.
Sivas ellerinden yazdım şanını
Başınız göklere çıkar Bozgüney.

Üç beş defa geldim ziyaret ettim
Küçükdağ'la Kızılçalı'ya gittim
Yükseklerden ibret ile seyrettim
Güzelliğin beni çeker Bozgüney.

Etrafında altı tane dağın var
Peynirin var kaymağın var yağın var
Cennet gibi bahçelerin bağın var
Misk-ü amber gibi kokar Bozgüney.

Sarız Suyu sağ yanından akıyor
Kirmenkaya yükseklerden bakıyor
Genç kızların halı kilim dokuyor
Nineler ipliğin büker Bozgüney.

Misafir ettiniz içtim çayınız
Çok güzeldir sohbetiniz huyunuz
Dört gün sürer düğününüz toyunuz
Gençlerin oynayıp seker Bozgüney.

Kimler beğenmez ki böyle diyarı?
Yeşillik kaplamış her bir kenarı
Beni mesteyledi Keklik Pınarı
Zannetmem içenler bıkar Bozgüney.

Toprağın verimli güzeldir taşın
Gümülek Tepesi dumanlı başın
Tıpkı İmranlı'ya benziyor kışın
Ayazın insanı yakar Bozgüney.

Ormanların yanmış böyle kaderin
Günler var senin de olmuş kederin
Avâre Tepesi toplanma yerin
Gelip insanların çıkar Bozgüney.

İki mahallende iki camin var
Günün beş vaktinde susmaz ezanlar
Cemaatin gelip namaz kılarlar
Eğilip secdeye çöker Bozgüney.

Ayrılana kâr eylemez öğütler
Sevda çekiyorsa yazar ağıtlar
Gurbet ellerine giden yiğitler,
Akıtır gözyaşın döker Bozgüney.

İz bıraktın ben de derin mi derin
Dikkatim celbetti özelliklerin
Mısralara döktüm güzelliklerin
Sıraladım teker teker Bozgüney.

Özlüyorum seni inan canımsın
Ana tarafımdan öz vatanımsın
Hasretle derdime dert katanımsın
Gözlerim yollara bakar Bozgüney.

Komşusun Yeşilkent Tufanbeyli'ye
Ozan Mehmet sana halin söyliye
Sanmam kader bizi burda eğliye
Ayrılık ömrümü söker Bozgüney.

Zaman Irmağı isimli şiir kitabımdan