“Bozgun bir şubat sensin, ekmek ve kan senden”
Çekilince ayak sesleri görünürsün bilindik yerlerden
Bir bulut örtünce bütün bir aydınlığı
Karanlık yanlarınla çıkarsın meydana
Bu kadar yangın nasıl da büyüttü seni
Ey göğsü hançerli duruş
Değiştirip durma geçtiğim yolları
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta