“Bozgun bir şubat sensin, ekmek ve kan senden”
Çekilince ayak sesleri görünürsün bilindik yerlerden
Bir bulut örtünce bütün bir aydınlığı
Karanlık yanlarınla çıkarsın meydana
Bu kadar yangın nasıl da büyüttü seni
Ey göğsü hançerli duruş
Değiştirip durma geçtiğim yolları
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta