Yine boşaldı fincanlar
Bak işte yalnızım
Hem de hiç olmadığı kadar
Kahvemi yudumluyorum
Aklımda biri var
Ama hiç görmedim onu
Hayalimde yaşıyor tek başına
Benim gibi yalnız o da
Kafamda biri var
Ama hiç yaşamadım onu
Rüyamda biraz kahvesini yudumluyor
Benim gibi belli ki kahveyi seviyor.
Bu sefer elimde çayım
Kafamda ise binlerce fikir
Etraf karanlık boğazımda zehir
En büyük bozguna ben uğradım
Kim ki o bekleyen kapının önünde
Aşkın sesi kuşkusuz beynimde
Kaçmam gerek nefret peşimde
Aşk ise kapıdakinin elinde
HER YAZI ELEŞTİRİYLE GÜZELDİR
Gökay AtaçKayıt Tarihi : 19.6.2016 14:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökay Ataç](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/19/bozgun-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!