Bozgun... Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Bu bir bozgun…

Bilmedim, bilemedim…
Canım alsaydı düşman,
Başım verseydim…
Duymasaydım o sözü…

Ben ki O’na…
Hiç yalan söylemedim…

Usta…
Kan kokuyor hava,
Bize yol göründü yine,
Silahlar dolu,
Bıçaklar susta…

Şurası,
Mahpushane kapısı…
Şurası usta..Şurası…
Ölümün yarısı…
Bir de burası,
Sol yanım, yürek yanım…
Ben diyeyim canım, kadınım,
Sen, de ki gönül yarası…

Koş deli oğlan koş!
Neyine gerek çöl senin…
At yüreğini denizlere,
Yunus olsun, yosun olsun,
Su olsun!
Mecnuna özenmek niye,
Sen Yusuf’sun! ...

Usta…
Haziran demişti,
Bir nişan, bir söz verir mi?
Yani ki aşk mı bu zahirinde,
Bir yazgı mı?
Söyle be usta,
Ben çok sevdim evvelinde,
Ahirinde…
Haziran gelir mi?

Böyle söylenir mi?
Ne bana inandı,
Ne sana…
Anlasana usta..
Anlasana…
Gül açtı sonunda lakin,
Yusuf dediğin,
Gül için yandı…

De ki tövbeler olsun…
Sen ki dağları aştın,
Çölleri geçtin…
Yıllarca savaştın,
Be heeey Deli oğlan!
Serden de geçtin…
Aşk deyu onca zaman,
Dalı kırık bir gülü seçtin…

Bildin mi ey gönül,
Buldun mu kendini…
Geçirdin mi sonunda,
Boynundan,
O Aşk kemendini…

De ki tövbeler olsun…
Kölelik yakışmaz bize..
Bir hatunun kelamında,
Yenildik Er’liğimize…
Kızdık ulan kızdık!
Nasılda yanıldık,
Nasılda yenildik öfkemize….

Mertlik yok aşk’ta,
Kör olur gözün,
Eğilir sözün,
Yanar, kavrulur da,
Kül olur Öz’ün…
Bakmaz karşında ki,
Gözün yaşına….

Kal deli oğlan kal!
Gitsin ulan giden,
Kal bir başına…
Çok mu görüldü sevmelerin?
Koy sen başını yine,
Bu memleketin…
Toprağına….Taşına...

Usta…
Kan kokuyor hava…
Bize yol göründü yine…
Helallik diledik,
Haydi Bismillah! Dedik,
Yaslandık himmetine…

Evli evine,
Yolcu yoluna…
Vazgeçtik sevmekten….
Söyle,
Duyanlar,
Kına yaksın ellerine…….