Bozgun Şiiri - Ahmet Bozkuş

Ben sadece geçiyordum, şöyle bir uğradım
Bozguna...
Verecek başka hesabım yok
Hükmü kesin sorguna...

Yeşildi gözleri ve gülüyordu
Ben gülüşüne dalmışken
O bana en büyük darbeyi vurdu
Ah etmedim feryat etmedim
Yapmadım nefsi müdafaa
Büktüm boynumu eğdim başımı
İşte ben
İşte kalbim
Emrine amade
Sakladım gözyaşımı
Etmedim derdimi ifade...

O bir fırtınaydı ben bir yaprak
Sessizce bekledim akıbetimi
Kapattım gözlerimi
Kimse anlamasın diye niyetimi

Şimdi sen söyle
Ey aynadaki hâkim
Beni bozguna uğratan
Kalbime bir kelebek katan
Bu peri de kim
Bir rüya mıydı yoksa gerçek mi?
Ebediyen sürecek mi?
Hemen bitecek mi?
Ve birgün neşem mi endişem mi dolduracak âlemi?
Bir cevap ver, ferahlat
Sonra ister beraat ver
İster kır kalemi...