iniltili bir yaz akşamının ışıldayan ayına kaptırdım kendimi
gündüz güneş doğar diye
doğmamış bebeklerin ağlama sesleri kulağımda
çınlarken hayat nerde diye
beklemek neye yarar şu durgun yaşamda
dursanda akar hayat bilmediğin diyarlara
ne sen gideceksin uzaklara,
neden ben gelecem dizinin dibine
gökyüzü sonsuz bir adres
kaybolduk içinde hayat misali
ne sen göreceksin beni yar
nede görüşecez senle
resmin avutur beni
düşlerim bulur seni
ben bulamassamda
Kayıt Tarihi : 30.8.2006 11:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/30/bozdum-hayallerimi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!