Önce özgüvenimizi öldürdüler,
Sonrada o güven duygumuzu.
Yüz yıl ecdada düşman büyüttüler,
Bedenimize gömdüler ruhumuzu.
Süttozu bozdu okulda kimyamızı,
Ezber yordu, körpe beyinlerimizi,
Silip tekrar yazdılar, müfredatımızı
Ambargolar kesti ses ve nefesimizi.
“Ali yat uyu” hecelerle, ipnoz ettiler.
Yumurta hesabını bile öğrenemedik.
İngilizce derken, öz dilimizi bitirdiler.
Dilimizi, öz Türkçeye döndüremedik.
Niyetleri, baştan çizmekti haritayı
Cephede kazanıp, masada kaybettik .
Onlar başlattı ve bitirdi savaşları.
Elimizi verdik, kolumuzu kaybettik.
Yine de özgürlükten, ödün vermedik
Aslanlar gibi cenkte, kadınlarımızla.
Bayrak düşmedi, vatanı çiğnetmedik
Boyları tüfekten küçük, çocuklarımızla.
Tohumu, eti, yağı, yumurtayı bozdular
Dinimizle, değerlerimizle alay ettiler.
Biz yeri kazamazken, gökleri kazdılar.
Boş oturup, dolu yaşamayı öğrettiler.
2021
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 25.12.2022 00:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!