Bozduğun sözler Şiiri - Osman Öğütlü

Bozduğun Sözler

Bir zamanlar dudaklarından dökülen her kelime
Benim için ilahi bir emirdi.
Bir bakışınla umut büyür,
Bir sözünle kalbim kanatlanırdı.

“Daima seninleyim” dedin,
“Ne olursa olsun gitmem” dedin…
Ve ben o sözleri
Kör bir inançla sakladım içimde.

⸻

Ama gün geldi,
Ne bakış kaldı, ne gülüş…
Sözlerin birer birer yıkıldı üzerime.
Bir çocuğun elinden
Oyuncağını çekip almak gibi acıttı gidişin.

Bozduğun sözler,
Yüreğimde diken oldu.
Her dokunuşunda kanattı,
Her hatırlayışımda parçaladı beni.

⸻

Ben sana sadakatle geldim,
Sen bana ihaneti taşıdın.
Ben senin için göğe dua yazarken,
Sen arkanı dönüp başka kapılara çaldın.

Ne geceler şahit oldu bu yalana,
Ne yıldızlar utandı.
Benim gözlerimden süzülen her damlada
Bozduğun sözlerin izi vardı.

⸻

Şimdi soruyorum sana:
Hani sen “hiç bırakmam” demiştin?
Hani “hep yanındayım” diye yemin etmiştin?
O cümlelerin mezarını nereye gömdün?
Ben hâlâ başında bekliyorum.

Bozduğun sözler,
Kırık aynalar gibi saplandı içime.
Ne yapsam toparlayamadım,
Ne yapsam silemedim.

⸻

Ama bil ki…
Her söz bir gün sahibine döner.
Sana ait olan o ihanet yüklü kelimeler,
Bir gün kendi kalbini de yakacak.
Benim gözyaşımda boğulduğun gibi,
Sen de kendi suskunluğunda boğulacaksın.

Ve ben…
Yıkılsam da,
Yanıp kül olsam da,
Bir tek şeyi hiç unutmayacağım:

Kalbimde açtığın en derin yara
Sevdan değil,
Bozduğun sözlerdi.

Ozzy07- Siyah_Kalem