Mavi bir tutkudur Bozburun’da sevda,
Zümrüt koyların kalbinde sonsuzluğa yürüyoruz.
Ellerimizde sessizliğin çırpınan sabırsızlığı...
Şu dümdüz genişleyen lacivert denizde,
Göz kırpıyor gönlümüze gülümseyen yakamozlar.
Göz dokunur, el dokunamaz güzelliğin saçlarına,
Sevinçliyiz, coşkuluyuz, özgürüz bu diyarda
Yüreklerimizde daldan dala atlayan serçelerin kıvraklığı,
Ellerimizde uçurum çiçeği mavi bir tutku.
Akşamın alası çökerken boz dağlara,
Gün az gelir, geceden mutluluk çalarız.
Kaybolurken sularda gizemli gölgelerin dansı,
Zifiri karanlık bir gece başlar,
Artırır şiddetini, ıssız adaların rüzgârı,
Kasabanın sokakları insansız kalır.
Şiir yüklü tutkulara göz kırpar yıldızlar,
Yitik koyların dantelasında patlar ansızın fırtınalar.
Yüzlerde güneş yanığı rüzgâr yalaması,
Asi bir uğultu çeker bizi yamaçlarına.
Sıralanır boz dağlar, derelenir yağmur,
Sel gider taş kokusu kalır yorgun akşamlara.
Bozburun göklerinde
Serin söğüt dalları, beyaz çiçekli badem ağaçları,
Sarhoş serçe sürüsü...
Ne kadar hırçın eserse essin rüzgâr,
Korkuya kanat çırpmaz kalbimizdeki kuşlar.
Ne kadar çok çiçek dikerseniz dikin bahçenize,
Hiç bu kadar güzel kokmayacaktır,
Bozburun’daki portakal çiçeği kadar.
Önümüzde derya kuzuları,
Ellerimizde incir, zeytin, badem, dut...
Dağlardan, yansıyan kekik kokusu,
Bal çiçek olur düşer soframıza.
Damaklarımızda doyumsuz bir tat saklanır.
O tadın sırrı yalnızca, deniz ve toprakta kalır.
22.02.2010
Marmaris-Bozburun
Kayıt Tarihi : 7.3.2010 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mavi ile yeşilin kucak kucağa türkü söylediği Karadeniz’in hırçın dalgalarına veda edip Ekim rüzgarlarıyla geldik bu deniz yürekli kente. Ege kıyılarını, mavi bir dantela gibi süsleyen zümrüt koylar, boz kayalar, yeşil yapraklar, beyaz yelkenli tekneler, yerli ve yabancı gezginler, çocuk gözlerinde büyüyen umutlar, maviliğin mutlu koynunda sessizce uzanan bakir adalar, uğultulu tepeler, azgın fırtınalar arasında gün ışığını kucakladık; gecenin dallarında ay ışığı topladık. Yeşil yapraklar içinde iri limonlar, portakallar sarı sarı gülümserken; zeytin ağaçları, siyah incilerini ellerimize uzattı. İncir ağaçları, ballı yemişlerini dudaklarımıza cömertçe sundu. Marmaris-Bozburun’un gizemli kıyılarında, zümrüt gülüşlü balıklara göz kırptık. Pembe örgülü boz yollar, yorgun ayaklarımızı konuklarken, badem ağaçlarının beyaz çiçekli dallarında gezindi günlerce tutkularımız. Eşsiz koyların lacivert yüreğinde kayboldu yüreklerimiz. Ege’nin mavi sularında sessizce yol almaya devam ediyor yelkenlimiz... Badem gülüşlü Şubat’ın yeşil düzlüklerinde, beyaz gelinlik giymiş boz yamaçlarında, güzelliğin pembe çiçeklerini topladıktan sonra, menekşe kokulu Mart’ın kuzular senfonisinden Nisan bulutlarına doğru kanat çırpıyoruz. Kalbimizde, Trabzon’a dönüş özlemi... Arkamızda bitimsiz bir zulmün karanlığı...Önümüzde ezilenlerin kavga sesleri...Dudaklarımızda kızıl bir türkü...Yüreklerimizde mavi bir tutku...Güneşin gölgesinde yürüyoruz geleceğe... Ahmet İNCE 22.02.2010 Marmaris-Bozburun
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!