Bozkırın boz otları, boz tepeleri sararak,
Sinemden çıkan okları bağrında saklardı,
Rüzgârın nefesini dünyaya koklatarak,
Katılaşmış yüreklere, sevgi saçardı.
Taşlar haykırır ekinlerin arasından dağlara,
Firik olmuş düz ova, boydan boya;
Rengârenk çiçeklerini insanlığa sunarak,
Ekinlerle yarışır olmuş boz otlar…
Yulaflar, buğdaylar, çavdarlar efil efil sallanır,
Uçsuz bucaksız yolculuğu harmanlayarak,
Kavaklar, meyve ağaçları süslenir, yaza gülümseyerek,
Yüce yaratıcıyı zikreder, ellerini semaya kaldırarak…
05.06.2008
Akdağmadeni
Kayıt Tarihi : 12.12.2009 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!