Boz Eşşek Şiiri - Yusuf Doğdu

Babam İncesu’dan bir kurük aldı.
Aylardan Mayıs’tı mevsim bahardı.
Büyüdü üç yılda bir eşek oldu,
Neler çektim boz eşşeğin elinden!

Laftan anlamazdı,çok arsız idi,
Doğruluğu bilmez,hem hırsız idi,
Daha kurük iken ayarsız idi.
Neler çektim boz eşşeğin elinden!

Ürkerdi hep, köprülerden geçmezdi.
Pınardan,yalaktan suyu içmezdi.
Nodullardım, diyah derdim kaçmazdı.
Neler çektim boz eşşeğin elinden!

Üstüne binerken tekme atardı,
Yük yüklerken hemen yere yatardı
Benim bir derdime bin dert katardı,
Neler çektim boz eşşeğin elinden!

Çalışmazdı tersineydi işleri,
Isırırdı,kazma idi dişleri.
Dil bilmezdi,anlamazdı çüşleri,
Neler çektim boz eşşeğin elinden!

B.k kokular,hep burnunu dikerdi.
Dikenleri ta kökünden sökerdi.
Zikkeyi,zinciri kırar dökerdi.
Neler çektim boz eşşeğin elinden!

Samanın içinden arpa seçerdi,
Tüm otları tırpan gibi biçerdi,
Gemini çıkarsam koyar kaçardı,
Neler çektim boz eşşeğin elinden!

Parçalardı gusgununu golanı,
Eskitirdi sırtındaki palanı,
Aç gözlüydü çok severdi talanı,
Neler çektim boz eşeğin elinden.

Çelebi’de nallatmazdı ayağı.
Sap yüklerken dayatmazdı dayağı,
Soyu belli eşşoğleşşek soyağı,
Neler çektim boz eşeğin elinden!

En sonunda bıktım bozdum oyunu.
Gazloğlu’na sattım,gordü boyunu.
İnşallah sürünür, kötolur sonu.
Neler çektim boz eşeğin elinden!