Umutsuz bir vakayı soluyan ömür ağacımdan düşen son yaprakta kaldı benliğim
Tırnaklarımla kanattığım ağaçlarımın dallarını, avuçlar dolusu sızıyla kırdım
Çürümüş bir avuntunun keşmekeş çöküşüyle darma duman oldum
Enkazından kelebek kanatlarıyla hür bir vakaya büründü, ruhsuz figanlarım
Karamsarlık giyisilerimin dumanlı kirlerini, aşk pınarlarımda yıkadım
Kimliksizliğime, senli kaybolmuş hecelerimde kimlikler aradım
Mehtapsız gecelerime, sana adanmış tüm düşlerimle yıldızlar saçtım
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
