İnsandır; boyutları gözlerinde...
Oysa!
Denizler mavi kandır!
Haydi, beni ilk sabahlara uyandır!
Sonra yaradılışın sırrına yandır!
Ellerinde ne kaldıysa...
Belki de umutsuz sözlerinde;
Şu bir tek canı yakandır, yıkandır!
Haydi, beni gözlerinle kandır!
(21.05.2015 09.00 – Adana)
Kalp dostlarımın gözüyle; teşekkür ederim.
*
Göz
Göz, mideden büyüktür, mideye inmesi gerekene önce göz koyar,
Hak yemeye alışmış olanın;
Ne midesi dolar, nede gözü doyar.
Alışmış kudurmuştan beterdir,
Ne kadar uyarırsan uyar,
Gözler kendilerine, kulaklar başkalarına inanır.
Gerçek adalet hakkı hak yiyenin kursağında arar!
İnsan ile nefsi öldüğünde ayrılırlar,
Yaşayanlara ibret olsun diye;
Ölenin gözüne bir avuç toprak dökülür,
Yaşayanlara bu mesaj gözünü ancak bir avuç toprak doyurur der.
Gözler görür, kulaklar duyar,
Peşinden hemen unuturlar!
Kurtlar dişlerini kaybetseler de, huylarını kaybetmezler,
Mideye iştahını kaybettirmeyen gözlerdir.
Kendisine aynayla bakmaya cesareti olmayanlar,
Kendi hatalarını başkalarının gözüyle görür,
Gözler büyüdükçe mide de büyür!
Bir tek öfkenin gözü yoktur,
Gereksiz öfkenin de lüzumu!
Kem gözlerin sözü çoktur, işte o zaman göz gözü görmüyordur,
Gecenin ve aklın binlerce gözü, gündüzün ve kalbin tek gözü vardır,
Gönül gözüne giren sadece aşktır,
Köre göz kırpmanın da bir anlamı yoktur.
Önder Karaçay
Arif TatarKayıt Tarihi : 22.5.2015 14:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kanmak ve yanmak!
İnsanın boyutu gördüğünü, gördüğü düşündüğü kadardır. Ama aslın yürekte hissetmektedir. Değerli kaleminizi saygı ile kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (29)