Boyutlanan Çöküş Şiiri - Burçin Coşar

Acım öle dilsiz kaldı ki…
Yazamıyorum…
Yazamıyorum…
Hani diyorum sana dair ne varsa döksem
Sen yokken susuşlarımı kime,
Hangi beyaz kağıda döksem
Bu hangi beyazlığın hakkı söyle! !
Sana kalsa her saflığa dökersin içini…
İsyanlarda olur kırıştırıp attığın onca kağıt…
Gün gelir kabul etmez dokunuşlarını,
Susar kalırsın, içinde kaynarken duyguların…
Sende birgün hissedersin,
Yarım kalan birşeylerin eşsiz boşluğunu…
Her dönemecinde..,
Her yalnızlığında…
Ve her ayrılığında…
Sen zaman geçtikçe,
Kendini daha bir sevdiren arsız aşkımsın…
Acılarımın boyutlandığı günlerdeyim…
Kusursuz bir aşkın, seyre değer çöküşüne tanık oluyorum…
Öle dermansız ki bu duygu…
Aşkıma çare, artık sen bile olamazsın…