Boyut Şiiri - Şadıman Şenbalkan

kazandığım kayebettiğim her ne varsa
benimle dans eder ruhumda, aklımda
bir arayış dürtüsü senden ötede varsa
ben görürürüm, sen düşünürsün yollarda
hayat nasıl bir şey diye soran olursa sana
bilgelik hikâyesi buysa, anlatırsın hayatı ustaca
bu zamanda yaşamak mı zor diye sorarsan bana
kadınım ya ben her çağı kucaklarım koşulsuzca
rönesanstaki giysileri, iç çeken devrim bekçileri
beni ürperten cinayetleri sevmem, istemem kraliçeleri
kralda yok gözüm, prensesin kendiliğimden hayalleri geceleri
beni ben yapan günün aydınlığında, bir nokta ile müzikte nota
dilin vurur, kırlgan söyemlerin yoksul günlerine senden maada
aş ararım önce aileme derken sana ve ötekine dağıtınca
çalışırım doğduğum günden beri yaşama katıldığımca
sütü içmeyi becerebildim annemin memesinden madem
yürümeyi öğrendiğim gün, sevindim bilmeden sevinçleri her dem
gönlümün çektiği sancılar yaşım gereği değil, senin gözün mü kem
yirmili yaşları devirken kırk yaşın önüne geldiğimizi görünce
elli yaş bir yarım asır edince, ruhumdan kopup gelen geçmişte
neler gelir, geçer, geçenler gelir, boyutum değişir bu hallerde belli ki hüzünle