Ama enine olmayı tercih ederdim.
Ben kökünü toprağa batırmış bir ağaç değilim
Taşları ve o ana sevgisini emen
Bu yüzden büyüyemiyorum parlak yapraklara her nisan,
Bir çiçek tarhının güzelliği de olamadım ne yazık ki
Sanki özenle boyanmış ve kendi payına düşen hayranlarını kabul eder gibi,
Pek yakında bütün yapraklarından birer birer döküleceğini bilmeden.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Muazzam dizeler...
Diyecek tek bir söz bulamadım :)
Büyümek ve büyümek enine boyuna büyümek.
İçimizden dışımıza büyümek.
Doğup çoğalarak.
Eş dost aile olaraktan.
Bir ağacız biz.
Bir aile ağacı dost arkadaş ormanı.
Ağaçlara bakıp bunu göre biliyoruz.
Büyüyerek geldiğimiz yolu.
Bir gün büyüyememek var dağılıp toprak olmak var ve ağaçlara kavuşacağız.
O zaman.
Ve ölüm yok kesin dönüş var.
Ölünce her yerdesin.
Gitmene kalmana gerek yok.
Yazdığımız şiirlerde gelecekten bize mektup.
Yazıp anladığımız kadar.
Ağaçların eni olan hayvanlardır ve ağaç gibi dikilip enine yürüyen insandır. Hayatlarımız enine gelişir. Güzel şiir.
güzel şiir.
"Bense ömrünü bir ağacın, cesaretini istiyorum bir çiçeğin..."
Ben de istiyorum, Syliva...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta