Boyun Eğmeyeceğim Şiiri - Muhayyer Oltay

Göğsümdeki hakikat kuleleri bir bir topa tutulurken
Yok oluşa sürükleyen bir kuvvetli darbe yemişken zihnim
Beynimin tüm kıvrımları
Eşrefi Mahlukatlığın mahzenini dönüştürmüşken kan şelalesine
En sivrilmiş tırnaklarım boğazımda, Fikirlerim ayak altındayken
Çevriliyken mana ruhum dünyanın batıl mızraklarıyla
ve sineme derinlemesine saplanmış çivilere tek bir panzehir bulunamıyorken,
Sürüklenmeyeceğim hiçliğe
Yıkılmayacağım çaresizliğe
Elim ısrarla ruh emicilerle oynaşabilir
Bir an
Kevaşelerin çarpıcılığına hayran olabilir gözlerim
Kalbim bas bas çağırıyorken beni hakikate
Fitnenin kirli perdesi kapatabilir nurun ışıklarını.
Ne olursa olsun
Elemlerin kısa süreli huzur şarabı yok edemeyecek beni.
Fahişelere hiçbir harf verilmeyecek benim lügatımda.
Üç buçuk soysuz zevkle cilalayarak literatürüne dahil etmişse nursuzluğu
Sormayacak değil ya Var Eden
Yaşam portremi hangi renklerle kimin uğruna doldurduğumu.
Söz veriyorum
Zifte bulanmış olsam dahi boydan boya
Açacağım en sonunda ellerimi ve kaldıracağım başımı göklere
Huzurların en hakikisi eşlik edecek bana ben alnımı öz yurduma yaslarken.
Beni kendi katilime çevirmek için uğraşan nefsimi
Boğacağım olanca gücümle.
En büyük hayalimdir benim katil olmak.
Öldüreceğim seni ey nefsim.
Belleyeceksin efendinin kim olduğunu iyice.
Göğsüm nurun zenbilnameleri ile hislerin muhafızına dönüşecek.
Yarın varınca "Hak"kın huzuruna
Umarım şahit ve şehit olarak gideceğim gayelerimin o güzel yurduna.
Kalbim aşkla yeniden doğacak
Gitmeyeceğim artık bir adım dahi geriye.
ama bilirim
Kaf dağı kadar pot kırmışsam
Kaf dağını yoktan var edendir benim Rabbim.
Yaşam aynam buğulandı diye
Aynamı baltalarla parçalayacak değilim.
Nurun pak mendiliyle temizleyeceğim sinemi.
İnatla, sabırla
Ne olursa olsun daha kuvvetli kalkacağım ayağa.
ve haykıracağım tek hakikati cümle kainata.

حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَ كِيلُ