Geceleyin Şiiri - Güney Güneyan

"Uzak dur!" dedikçe, yaklaşıyorum
bu ne uzun bir yol, gittikçe de uzuyor
boynundan sevmeye başlasam demeye kalmıyor
ayaklarına varana dek sabahı ipe çekiyorum
dolanıyor bacaklarım sabah göndere çekiliyor bir bayrak gibi
üşümekten midir bilmem, dikiliyor tüylerimiz
dikiş tutmuyor geceleyin
olmasak da olurmuş kuş tüyü yataklarda
bir ilgisi olmalı kışın, tüm bu olanlarla
yatak ise yatak değil, nasıl olsun, nice gecelerdir seviştik
boynuna attığım her bir kulaçta daha bir derinleşiyor vücut çizgilerin
altımızdan kayıp gitmiş, atlas yorgan serin
bacakların bir martının kanat çırpısını andırıyor, hava pek bir serin.
öpmesem fark etmeyecektim, kokum sinmiş meme uçlarına
bembeyazdı tenin, saatler koşuşturdukça birbirini.