Yıllar evvel Antoloji ile tanıştığımda henüz okuryazar değildim. Şimdi de okuyup yazdığım söylenemez zaten.
Hece hece şiir okumaya daha doğrusu şiirin ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Sayfaların arasında dolaşmayı öğrenmem yıllar aldı.
Birgün sayfamın başında kırmızı renkli bir yazı gördüm; onay bekleyen arkadaşlık teklifleri yazıyordu.
O da ne demekti? Benim hiç arkadaşım olmamıştı; üstelik arkadaşlığın ne demek olduğunu dahî bilmezdim.
Kıdemli bir üyeydi beni işaretleyen. Tam bir ay düşünmüştüm ilk arkadaşımı onaylamak için.
Sonra baktım olabiliyor,işaretlemeye başladım cesaretimi toplayarak,bazı değerli kalemleri. Hemen onay veren olduğu gibi bir sene beklediklerim de vardı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
