Benim sevdiklerim , ya benim gibi olmuyor,
Ya da benden çok uzakta oluyor..
Bazan boyu boyuma denk geliyor,
Lakin huyu huyuma denk gelmiyor...
Bir türlü tutmuyor şu kara bahtım,
Dinmiyor kalbimde sızı, gözümde yaşım.
Aradığım o sıcacık eli hiç bulamadım,
Ya yollarımız ayrı, ya gönlümü üşütüyor kışım...
Bu benim seçimim mi, yoksa kaderin cilvesi mi?
Her yakınlık bir mesafeyle sınanır sanki.
Ne zaman bir umut filiz verse içimden,
Ya ayrılık gelir, ya uyumsuzluk yankılanır derinden...
Konmuyor dalıma, o sevda denen kuş,
Ya kanatları kırık, ya çoktan göç etmiş.
Bir hasret türküsü söyleniyor sol yanımda,
Sevdiklerim, erişilmez bir destan ya, hayal yada..
Boy pos bir yana, gönlüme yoldaş aradım,
Aynı derde ağlayıp, aynı sevinçle güleceğim.
Lakin her deneme bir hüsranla son buldu,
Ya ruhu yabancı, ya yürüdüğü vuslata varmayan yoldu...
Yüreğimde biriken bu sızı dinmiyor,
Her yeni başlangıç bir burukluk getiriyor.
Sevdiklerim uzaklarda bir ışık gibi parlıyor,
Ama ne yapsam, mazeretler bahaneler bitmiyor...
Bu benim alın yazım, bilmem ki neden,
Yakınlık bir serap, uzaklık gerçek olan.
Bu çile, bu keder, böylemi bitecek ömür?
Seven kalbim kan revan, durmadan ağlıyor gönül...
Bazen diyorum ki, bu yalnızlık benim kaderim,
İçimde kanayan yara, bir türlü aşamadığım,
Ne kadar uzatsam da, boşlukta kalıyor elim,
Sevdiklerim birer yıldız uzakta, erişemiyorum...
Ama yine de umut var içimde bir köşede saklı,
Belki değişirbir gün, bu yafta, bu kara yazgı.
Belki o zaman yan yana yürürümbsevdiklerimle,
Ne uzaklık kalır, ne de sahipsiz bir yalnızlık siner içime...
Kayıt Tarihi : 11.5.2025 15:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!