Mısraların altında ezilmiş şairin yükü var üzerimde
Emsalsiz yadigârın ağır gelmez büyür sinemde
Yıllar geçip belirsede çizgiler çehremde
Ses etmem emanetin boynumun borcu..
Bilmezsin bu şehir sessiz her yer ağyar
Biçareyim kalmışım kimsesiz dildar
Beyhude geçen yıllarımın adıdır yar
Tükensin ömrüm emanetin boynumun borcu..
Kara bulut gibi çöker kasvetim boğulurum
Hasretten yana muzdaribim yorulurum
Kehribar gözlerine rehinim tutukluyum
Bitmesin esaret emanetin boynumun borcu..
Engin deryalara saldım sevda sandalımı
Özene bezene yerleştirdim umutlarımı
Acımı sancımı duyurmam ahımı vahımı
Ecelim gelene kadar emanetin boynumun borcu..
Kayıt Tarihi : 14.12.2021 13:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulsamet Koca](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/14/boynumun-borcu-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!