Boynumu bükük bıraktın Şiiri - İmam Süre ...

Sen gittiğinden beri yüreğim yangın yeri
Ağlatarak benim boynumu bükük bıraktın
Nerdesin ne haldesin ve ölüyorum meraktan
Perişanım boynumu bükük bıraktın.

Gôzümde canlanıyor koşarken adım atışın
Dede diyerek gezdirerek elimde tutuşsun
Gòğsüme uzanıp tatlı tatlı uyuşun
Hayalimdedir kakılım boynumu ve bükerek.

Yüreğime düşürdüğün ateşten kordur
Böyle bir ayrılığa dayanmak zordur
Acılarım bir bu değil oldukça çoktur
Gittinde kakılım boynumu bükük bıraktın

Kurban olurum elimi tutan eline
Kurban olurum dede diyen diline
Kurban olurum saçının her teline
Gittin dedenin boynuna bükük bıraktın

Senin varlığındı beni hayata bağlayan
Bir şelale gibiiydin yüreğimde çağlayan
Gitme dede diye arkamda ağlayan
Gittin benim boynumu bükük bıraktın

Ömrümün varısın sen de yaşama sevincimsin
Sen dedenin karanlık Dünyası nın güneşisin.
Sen dedenin umudusun sevincisin neşesisin
Sen gittin dedeyi öksüz bırakın

Sen gittiğinden kakılım büküldü belim.
Darmadağın oldum perişandır halim.
Sensiz doğmaz güneşim açmaz güüm
Gittinde dedenin boynunu bükük bıraktın