Boynumda Kendi Ellerim Şiiri - Yorumlar

"Gözlerim çocukları yoksul bir ülke şimdi" dizesiyle daha ilk anda içime işleyen ve beni gizli bir hazinenin anahtarını bulmuşçasına heyecanlandıran bu şiir, devamında da beklediğim o hazineyi cömertçe sundu sanki.İşte tam da böyle bir his yaşattı bana bu güzel şiir. Tesadüfen okuduğum ama okurken bir taraftan da hiçbir karşılaşma tesadüf değildir, sözünü hatırladığım dizelerle buluşturdu beni, bu saf şiir . Çünkü tam da "Hayat bu işte ey kalbim, bir varmış bir yokmuş" düşüncesinde susup kaldığım bir günün , uzaktan gelen sesini duydum. Yüreğinizin sesine ve kaleminize sağlık.

Tebrikler üstat ellerinize şiir coşkulu yüreğinize sağlık kaleminiz daim gönlünüz güzelliklerde dolu olsun böyle güzel bir şiir yazdığınız için tebrik ederim

mükemmeldi...kutluyorum hem kaleminizi hem de yüreğinizi
saygilar *** TAM PUAN *** + ANTOLOJIM

Gözlerim çocukları yoksul bir ülke şimdi
içimin kızıllığınca gül ve yangın
dalında unutulmuş bir üzüm tanesiyim belki
belki bir söğüt dalının efil efil titreyen yaprağıyım
uzak bir iklimde esip geçen rüzgarlara ağıt yakan

bir gün çözüp bakışlarımı tel tel kirpiklerimden
elif elif ağlayan gümüş saçlı bir anneye bağışlayacağım
son kez ağlayacağım belki düşerken sevdanın eşiğine
varsın bağışlamasın beni hayat ki,
ay uzak tepelerin ardına çekilsin
çarpa çarpa dövsün kıyılarımı acılar
yarasına figan düşsün kırlangıçların
eriyip gitsin hüzünlü bakışlarımda ne varsa
yokluğuma kahırlanmayacaksa bu kent
ah! çekmeyecekse ardımda kalan anılar

Ah! ey yarasında nehirler fışkıran kalbim
susuyorum işte acılara akan bir sesle
hayat ki, ateşten bir ip boynumda
koynumda buzdan bir top
ne zaman doğrulsam dokuz yerimden vururlar beni .

Her bir dizesinde insanı alıp götüren ve dört bir yanını huzne bogan bu güzel şiirleri okumak apayrı bır güzellik saygılar üstadım.

hayat bu işte ey kalbim bir varmış bir yokmuş

varsın kirpiklerimden acı dökülsün
yüreğimde büyüttüğüm kır menekşeleri için
guzel şirr bence

'...
biliyorum her susuşun ardında bir yalnızlık var
bir özlem, bir kahır var
bilinsin ki, bir yanı yangındır susuşlarımın, bir yanı ölüm
...'
şair yalnızlığı, sesini şiire vermenin suskunluğu, barışa ve beraberliklere duyulan özlem. ve ülkem gibi ve dünyam gibi bir yanı yanıyorken, bir yanında bir ölüyoruz. ölenlerin ardından dökülen gözyaşları benzin olup yakıyor bizi. ayrılıklar destanlaşıyor da sevgililer kavuşamıyorsa elbet yangın, elbet ölüm.

'susuyorum ki, acıma kimseler merhamet etmesin
çünkü hep sevgilerden aldım suların derin akışını
ve nakışını yüreği elmas bir kızın dantelinden söktüm
biliyorum yangınlar kentinde kıvılcımlar
bir sevdadır gül yaprağına konmuş
bütün yıldızlar sırtını dönmüş bana, ayda küs
hayat bu işte ey kalbim bir varmış bir yokmuş'

yaşamı sorgularken, tüm küsenlere inat ağıtla da olsa sesini yaşama katışın bir destanı olarak okudum bu şiiri. ve;

'susuyorum ki, acıma kimseler merhamet etmesin
çünkü hep sevgilerden aldım suların derin akışını'

'sevgililerin' verdiği coşkuyla onurunu ve gururunu bağıran bir yürek

sevdanıza ve duyarlılığınıza sağlık. dostlukla