göçebe bir ruhtur taşıdığım
gelmez zincilere vurulmaya,özgürlüktür beni sana getiren
şimdi aralansın dudakların ve şarkını söyle,sesinle can bulsun camdan kalpler!
ve kapama gözlerini,eğer vazgeçersen nefes almaktan bil ki o zaman ölmüşümdür ben.
düşündüğüm kadar bendesin,nefes alışlarım kadarsın şimdi
ciğerlerime sen gidiyorsun her şeyden önce
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Hem özgürlük, hem aşk ha? Olacaksa böyle olmalı... Sevdim kaleminizi, tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta