Boynu Bükük Kamelyalar

Direndiler sabırla inatla
Kara kışın yağmuruna çamuruna
Karına soğuğuna yokluğuna
Yalın ayak başı kabak
Evsiz barksız
Daha düşmeden cemreler
Dile geldi gönül bahçemdeki
Boynu bükük kamelyalar

Kim demiş çiçekler konuşmaz diye
Kokusundan duyar duyan
Hallerinden bilir yüreği olan
Anlayan anlar renklerinden
Çiçeklerin tatlı dilinden
Gönderir selamını gurbet ilinden