Boynu bükük güz goncası

Mustafa Saim Yıldız
13

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Boynu bükük güz goncası

Bir güz günü, yol yamacı, bir gül ağacı
Başında tek gonca, tavrı pek acı
Boynu bükük halinden sanki davacı
Sordum nedir derdin senin a ak gül
Boynunu büken şey ne ki ey tek gül

Dedi
Mevsim güze döndü ben hala gonca
Demem hiç ne olurum kar kış olunca
Nasibimde ise yaşamak bunca
Razı olur, boynumu emre eğerim
Beni gören mahsun gönle değerim.

Mevsimi yaratan beni yaratmış
Hiç yoktan tenime koku, can katmış
Kapkara topraktan akça gül yapmış
Hem yaza hem bana biçmiş bir ömür
Bir ah-u zar etsem olmam mı kömür?

Sıramı beklerim şükür niyazla
İşim olmaz benim şekvayla nazla
Rabbimin ölçüsü tam. Çokla ve azla
Razıyım hayata, sönmeye razı
Çoktur bana gelen nimetin azı

Dedim
İbret oldun sen bana ey gül güzeli
Ne çok şikayetim varmış tevekkeli
Gördüm ikazınla tende Rahmetin eli
Daha ah-u zarım olmaz benim de
Dilerim ki şükrüm de artar seninle

06.10.2023

Mustafa Saim Yıldız
Kayıt Tarihi : 6.10.2023 10:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


İş çıkışı Eylül'ün ilk günlerinde yol kenarında hala gonca kalmış bir gül rikkatime dokundu. Bu şiir çıktı.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mustafa Saim Yıldız