Severmiş insan
Bir güzeli böyle doludizgin
Sevmelerin mevsimiymiş bahar
Ruhlara pranga vurulur
Gönül yanarmış derin derdinden
Gözden gelen yaş içe akarmış
Söndürsün diye yürekte yangını
Tarifin kalıbına girmezmiş bu duygu
Anlatılamazmış cümlelerle
Onun için boynu bükükmüş sözcüklerin
İnsan yalnızlaşırmış sevince
Ve ona öykünürmüş kalabalık
Yolu gözlenirmiş hiç gelmeyecek olanın
Mülteci bir görülmek isteğiyle
Hep beklenen hiç gelmeyecek olanmış
Şiirler yazılırmış sevmek üzerine
Ama okunmazmış hiç gönüldekine
En sonunda bulamayınca sevgisinin karşılığını insan
Huzuru bir hüznün sırtına yüklermiş
Bırakıp gitmek istermiş kahredercesine
Ama anlarmış ki
Sevmek mücadele etmekmiş
Asıl hüner
Sevilmeden sevmekmiş.
Kayıt Tarihi : 18.7.2009 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!