Ufkumda bir güneş battı doğmamasıya
Doğmaz oldu bir ay gecelerimde
Yıldızlar göz kırpmıyor eskisi gibi.
Bir ruha çöktü karanlık
Bir göz var
Ağlamak ister,ağlayamaz.
Bir dil var tutuldu âni
Söyleyemez oldu kelimeleri
Yutkunur,geveler,çıkaramaz.
Bir ah var çıkar derinden
Hayatın acı sessizliğine.
Bir insan ki düşünün kederinden
Ne dost görür,ne düşman...
Hasretten bahsetmeyin bana artık
Anladım o da ne demekmiş.
Yaralarıma değmiş gibi sızlanırım böyle.
Acı içindeyken
Göstermeyin göz yaşlarınızı
Bir başkadır hâlim benim
Ağlayamasam da dolukur gözlerim
Çünkü yufka yüreğim...
Kayıt Tarihi : 9.1.2006 22:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alper Kürük](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/09/boyleyim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!