Dipsiz bir kuyuya gidiyoruz,
gözlerimiz kapalı,
arkamız dönük..
Gözlerimizi açıyoruz,
her yer aydınlık,
kuyuya yaklaşıyoruz,
önümüze dönmüşüz,
ne farkeder ki,
dediğin oldu işte,
dünya dönsede umrunda mı sanki? !
Kahkahalar yükseliyor,
zifiri karanlıkta,
ortasında,
derinliklerden gelen aksiseda.
Birileri bize bakıyor,
yüzleri yanıdık gibi,
çıkaramadım cinsiyetini,
tanıyamadım o sesini.
Herkes tek bir şey düşünüyor,
gittikçe koyulaşıyor mu ne?
tırstım tırstmaktanda öte,
ne yapacağımı bilemez halde,
bakıyorum saatime,
durmuş mu ne?
gülüyorum ağlanacak yerde,
yolun sonuna geldik herhalde..
Bir ışık ilişti gözüme,
bekliyordum bu günü hasretle,
kesmiştim ümidimi,
çıkamaz sanıyordum bu gece,
hazırlamıştım cenazemi,
nedense.
Rehavet çöktü üzerime,
Yaşıyorum
bu bir mucize,
Gülüyorum
bütün benliğimle.
Hayatın özüne gidiyoruz,
gözbebeklerimiz apaçık,
önümüz dönük..
Gözlerimizi kapatıyoruz,
her yer aydınlık,
fani dünyadayız,
Yaşıyoruz.
Umudumuzu koruyarak,
Yaşıyoruz.
Karanlıktan uzak.
Kayıt Tarihi : 4.7.2011 14:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilali](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/04/boylesini-yasamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!