Karıncanın yuvasını bozdular
Değiştirdiler suyun yatağını bir ilkbahar
Çığlığımızı yitirdik, sesimizi aldılar bir sabah
Şaşkın uyanışlarımızda fark ettiğimiz
demirden yedi kapıya kapattılar düşlerin mavisini
uyuyamama ve düş kuramama, ikisi de bir
İkisi de sokağın çıkmazı ve delirtir.
Dilimin altında kayadan bir nedamet
Nere gitsem cevabı muamma sorular
Nere baksam güneş yanığına benzer bakışlar
Deprem gibi, beklenmedik, felaket...
Ne çok benziyoruz birbirimize biz dünyalılar
Ne çok ayrıyız, askıda tüm ortak noktalarımız.
Bırakıp gidemedik acıyan yerlerimizi
Bu yüzden dünden belli iç çekişlerimiz
Ne yapsak boş
Yanılgılı bir değerlendirmedir böylesi yaşamak!
Kayıt Tarihi : 23.6.2016 00:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!