Böylemi Olmalıydık Şiiri - Seyfet Bozçalı

Istırapla inleyen bu bağrımın,
Bu beynimi iğneleyen sırrımın,
Sevda yüklü yaşamımın,gönlümün,
Der ki Yarap böylemi olmalıydık?

Her kes baksa gökyüzüne,yıldıza,
Çok çalışsa da erişse o haza,
Sevgi,saygı verse oğula,kıza,
Huzurla,sükünla hep kalmalıydık...

Sokaklar kan,reva sokakta vahşet,
Küçücük çocuklar saçıyor dehşet,
Gazeteler boy boy atıyor manşet,
Dostlar bizler böylemi olmalıydık?

Kanundan sakınmaz,kimseden korkmaz,
Piskopatça yaşar kimseyi saymaz,
Çalar,çırpar gider hiç gözü doymaz,
Bu nesili böylemi görmeliydik?

Balici,tinerci köşe başında,
Kaybetmiş kendini,hayel peşinde,
Gözü halkın ekmeğinde,aşiında,
Sonumuzu böylemi görmeliydik?

Her kes gaflet uykusundan kalkmalı,
Bu yeni nesile sahip çıkmalı,
Sokaklarda aç insan bırakmamalı,
Biz bunları önceden görmeliydik...

Ta küçükken bilmeliydi hakkını,
Büyüğünce yemezdi kul hakkını,
Yıkmaz idi mazlumların barkını,
Seyfet derki bunları görmeliğdik...

25.02.2006