Demek ki böyle oluyormuş
En temiz, en sakin insan.
En sevecen,seven.
Demek ki değişiyor her şey,
Demek ki insan.
Önce mutsuzluk hafiften,
Belki gelir geçer.
Sonra burukluk, nerede dostluk.
Nerede paylaşılan o güzel günler?
Nerede verdiğin emek? Hep ziyan, ziyan.
Sonra bir arayış, ya oradadır ya burada
Ve yeniden seviş, sende ne varsa.
Nihayet evlilik mutlu gün mü?
Bumuydu beklenen, bumuydu söyle anam.
Bu kadar kısa, bu kadar mutsuz
Böyle mi olmalıydı çaresiz ve gurursuz
Daha şimdi öptüm O’umu, O’u
Veremedim onlara mutlu günü,huzuru
Bir veda bile etmeden,anlamasalar da
Olur mu böyle oldu mu.
1997
Kayıt Tarihi : 9.12.2005 10:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!