Beyzadem deyip gönlümü taht kurup
Sonra bir bıçakla sırtımdan vurup
Değersiz bir ot gibi beni savurup
Böyle mi gidecektin a ceylan gözlüm
Bütün Derdi çileyi bana bırakıp
Çocuklar gibi beni her gün ağlatıp
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
