Bir rüzgar esercesine tozlu hayatın
Öyleki,..ömrünü bile bilemedin kara buluttan
Yıldızlar gibi parlardı ileri yılların....söndü
Layıkı ile tat alamadın..yaşamdan..yaşananlardan
Eşya misali insanlığın bu şüpheli dünyada..hep yalnız
Deniz misali hayatın bir dalgalı..bir durgun bazende köpüklü
Taş attırmayasıya büyüktür kalpleri.. Ozanların
Luzumsuz..anlamsız söz söyletmez sazlerı..duyguları
Mateme kaplı saniyeler durmaz sebebsiz
Ateş sönmez..sevgi bitmedikce..yaşam sona ermeyince
Gördüğün rüyalar içinde ölümü hayat bilirim..onu söylerim
Sevmek suçsada severim..bunun için hesaptanda kaçmam
Biliyorsuki bu kalp başkasını hiç sevmeyecek
Ayrılık aahh..ayrılık..sabırla bile cekilecek değil
Uzaklar..sessizce yok edecek..bedenleri..bir zaman
Bilmeyeceksin gözlerimdeki ışığın söndüğü günü belki
Yüce yaradan ol demediyse olmayacaktır hiçbir şey
Elinden ne gelir bilemiyorsun....ölüm kurtuluşmudur
Zaten mayamız çile ama böylede olmazya..
Kayıt Tarihi : 16.6.2005 09:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)