Evvela söndü sobam
Karanlık oldu odam
Yoruldum,bitti çabam
Böyle yaşar mı adam.
Tükendi ümitlerim
Kalmadı umutlarım
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Yüce Allah öyle bir güç veriyor ki ve taş olsa çatlar ama insanoğlu her türlü cefaya ,acıya katlanabilevek kadar dayanıklı varlıklarız sanırım.
Kâbus oldu düşlerim
Sahtedir gülüşlerim
Yok oldu seviçlerim
Böyle yaşar mı adam...
zor bir durum Allah yardımcın olsun.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta